*
r. *
Imieniny:
*
Gawłuszowice
Gawłuszowice są położone nad rzeką Wisłoką, w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej, w pradolinie Wisły. Od zachodu sąsiaduje z Ostrówkiem, od południa z Kliszowem, zaś wschodu i północy z Wolą Zdakowską.
Pod względem klimatycznym, glebowym, botanicznym i biologicznym obszar Gawłuszowic posiada naturalne walory Kotliny Sandomierskiej i jest położony między trzema formacjami geologicznymi: Płaskowyżem Tarnowskim, Płaskowyżem Kolbuszowskim oraz Pradoliną Podkarpacką. Miejscowość zaliczana jest do sandomiersko-lubelskiego okręgu glebowego. Krajobraz jest charakterystyczny dla dolin nadwiślańskich.
Ogólna liczba mieszkańców wsi Gawłuszowice wynosi 524 osoby (390 osób pełnoletnich, 134 dzieci).
Podstawową działalnością mieszkańców wsi jest rolnictwo. Znajdują się 139 gospodarstw rolnych. Przeważają gleby klasy III i IV.
Powierzchnia Gawłuszowic wynosi 457 ha z czego:
Skarb Państwa - 118 ha
grunty komunalne - 8 ha
gospodarstwa rolne - 331 ha
Rys historyczny
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1215 roku, co czyni ją jedną z najstarszych w powiecie mieleckim. Dla porównania pierwsze wzmianki o Borowej pochodzą z 1257, Mielcu z 1229 zaś Tuszowie Narodowym dopiero z 1470. Jest wielce prawdopodobne, że władający Małopolską w dobie rozbicia dzielnicowego Leszek Biały podarował ja klasztorowi klarysek. Późniejsze dzieje osady nie są bliżej znane. Od pierwszej połowy XVII wieku wieś z okolicznymi miejscowościami znajdowała się w posiadaniu rodziny Ossolińskich. Ostatnimi właścicielami miejscowości była rodzina Rydlów.
Staraniem miejscowej ludności gmina została reaktywowana 1 stycznia 1993r. Włączono do niej sołectwa z Gminy Borowa i Tuszów Narodowy. Gminę zamieszkuje 2886 mieszkańców w siedmiu sołectwach: Brzyście, Gawłuszowice, Kliszów, Krzemienica, Młodochów, Ostrówek i Wola Zdakowskiej.
Od powstania Gawłuszowice były wsią typowo rolniczą, o dobrych i średnich glebach. W tej zdecydowanie rolniczej gminie przeważa uprawa zbóż, roślin okopowych i warzyw oraz hodowla bydła, trzody chlewnej i drobiu. Funkcjonuje tutaj także blisko 21 podmiotów gospodarczych zajmujących się działalnością handlową, usługową, rzemieślnicza, przetwórstwem pasz.
Na terenie wsi znajduje się szereg zabytków w tym:
1. Kościół św. Wojciecha w Gawłuszowicach ufundowany został przez Maksymiliana i Sieciecha Ossolińskich i wybudowany w 1677r. Data budowy oraz nazwiska majstrów znajdują się na belce tęczowej. Świątynia zbudowana została z drewna modrzewiowego w konstrukcji zrębowej, o ścianach wzmocnionych lisicami i pobitych gontem. Kościół składa się z prostokątnej nawy, poprzedzonej kruchtą i węższego trójbocznie zamkniętego prezbiterium, do którego dobudowana jest zakrystia. Przy nawie od strony południowej znajduje się druga kruchta. Polichromia autorstwa Vlastimila Hoffmana (1924r.) została znacznie zmieniona w późniejszych latach. Wyposażenie wnętrza: ołtarz główny, tabernakulum, ołtarze boczne przy tęczy, ambona podwieszona, dwie kropielnice przyścienne, drewniana chrzcielnica barokowa w kształcie kielicha (druga połowa XVII w.). Wewnątrz zachowane portale w kształcie oślego grzbietu według tradycji ciesiołki gotyckiej.
2. Figura Św. Jana,
3. Figura Matki Boskiej w miejscu kościoła parafialnego zabranego przez wody rzeki Wisłoki w XVII w.
4. Figura Matki Bożej Różańcowej z 1899 r.
We wsi Gawłuszowice znajduje się Urząd Gminy i siedziba samorządu, a także Poczta, Gimnazjum, Szkoła Podstawowa, Gminny Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej, Apteka i Filia Banku Spóldzielczego. Cały obszar jest objęty wodociągiem gminnym, a znaczna część jej mieszkańców ma łączność telefoniczną.
Głównym źródłem utrzymania mieszkańców wsi są dochody z rolnictwa,w mniejszym stopniu z działalności gospodarczej, emerytur, rent, świadczeń pomocy społecznej.
We wsi prężnie działa Rada Sołecka, aktywnie działa Sołtys i radni. Ponadto funkcjonuje; Towarzystwo Miłośników Ziemi Gawłuszowickiej, KSM.